Įrašas
Ūla Lauciūtė
Licėjaus kinematografininkai
Šviesos, kamera, veiksmas.
Tokiais žodžiais, tarsi naują filmavimą, pradedame kino rubriką. Na, o paslaptimis apie savo filmus su jumis dalinasi jaunieji licėjaus kinematografininkai.
Kristijonas Mameniškis „Garažas“:
„Tai lynch'iškas trumpo metro darbas apie paauglio neracionalią baimę ir jos sukeltą nepagrįstą nerimą.“
Simonas Šimėnas ,,Kopa":
„Kopą sugalvojau sėdėdamas naktį ir skaitydamas Andus. Filmas parodo besikeičiantį žmogaus namų suvokimą bėgant jo gyvenimui tolyn.“
Andrėja Juškaitė ,,Mazgas":
,,Filmą
darėme apie žmones, ieškančius šilumos ar bet kokio kontakto vietose, kur jų
niekas negali išgirsti, o tuo labiau suprasti. Tačiau iš visur sklindančių
naktinių stimulų paveikti personažai net ir besilinksmindami negali išginti už
nugertų akių slypinčios vienatvės ir tuštumos."
Vaiva Slatkevičiūtė „Miegok“:
„Sukurti filmą užtenka idėjos ir ryžto išspręsti visas problemas, kylančias statant idėją ant kojų.“
Giedrė Šapranauskaitė ,,Similitudė":
„Dalyvavau vasaros stovykloje "Jaunieji kino kūrėjai", kurios tikslas yra į meninę veiklą integruoti negalią turintį jaunimą, susipažinti su jų gyvenimu ir ginti neįgaliųjų teises. Savo grupėje turėjome nuostabų berniuką Nojų, kuris buvo vienas iš aktorių mūsų filme. Kartu su juo, Meda ir Ugniumi (padedami operatoriaus ir režisieriaus Vytauto Katkaus) sugalvojom, kad norim pavaizduoti, kaip skirtingi kūnai atlieka tuos pačius veiksmus - kad visi esame labai skirtingi ir kartu labai panašūs. Mūsų filmuko aprašymas ir buvo "Skirtumai per panašumus ir panašumai per skirtumus". Pasirinkom eksperimentinę filmo formą, nes nusprendėm, kad tai geriausias būdas atskleisti temą. Labai džiaugiuosi, kad galėjau būti operatore, nes turėjau nuostabią galimybę mokytis įvairių filmavimo technikų iš nuostabaus lietuvių operatoriaus Vytauto Katkaus.“
Kristupas Zmejauskas apie darbą prie filmo "Pyskador":
„Iki šiol niekur neviešintas kadras iš ką tik produkciją pabaigusio trumpametražio filmo “Pyskador”. Filmas pasakoja apie Kornvalyje gyvenantį žveją, kuris dėka didelės alkoholizmo problemos nušauna merginą. Atsibudęs ryte, pagrindinis veikėjas iš lėto atranda, kas nutiko ir bando slėpti pėdsakus, kovodamas su pagiriomis ir vidinėmis emocijomis. Tačiau alkoholis vėl paima viršų.“
Rūta Bugytė ,,Kabantys daržai":
„Abu mano tėvai iš savo namų į miestą yra atsinešę kažkokio artimo ryšio su gamta reikiamybę. Nuo seno, kiek tik atsimenu, abu svajodavo apie savo sodą, kuriame augintų, rūpintųsi savo augalija. Dėja, šiai svajonei vis kažkas užkirsdavo kelią, kol apie tikrą, nuosavą sodą pradėta juokauti. „Kabantys daržai“ – tai žvilgsnis į šiuolaikinę kabančių sodų versiją, savotiškas stebuklas. Filmo pagalba stengtąsi paryškinti žmogaus begalinį išradingumą ir neišsemiamas galimybes, parodoma, kaip kažko neturėjimas neužkerta kelio svajonės išsipildymui.“
Gabrielė Kmeliauskaitė ,,Rex":
„Apie vidinę kovą, kuri, daugybę sykių kartojama, nejučia tampa žaidimu; apie prisiminimus ir užstrigimą juose; apie vaiką, kuriam niekaip neišeina laimėti šachmatų partijos; o labiausiai - apie visus, kurie mėgina įveikti savas baimes iš naujo ir iš naujo.“